Veneficia goes underground

Χρονολογία: 
341 μΧ

Οι εξελίξεις στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία των θνητών συνεχίζουν την αμείλικτη πορεία τους. Ο μικρός Constans ενηληκιώνεται και ζητά από τον μεγάλο του αδερφό Constantine II να αίρει την κουστωδία των περιοχών του, αφήνοντάς τον σαν ίσο συν-αυτοκράτορα στην γη που του έδωσε ο πατέρας τους. Ο Constantine II δεν πείθεται πως ο μικρός είναι ικανός για τέτοιες ευθύνες τόσο νωρίς, και η διαμάχη δεν αργεί να μεταφερθεί στα στρατεύματα.

O Constantine εισβάλλει στην ιταλία το 340, κατακτώντας τις περιοχές του μικρού αδερφού. Ο Constans δίνει την μεγάλη μάχη του στην κορυφή της αδριατικής θάλασσας, στην πόλη Aquileia, όπου κυριαρχεί. Ο Constantine II σκοτώνεται στη διάρκεια της μάχης, και ο μικρός ενσωματώνει όλη την περιοχή του στην δική του σφαίρα επιρροής, διοικώντας πια τα δυτικά 2/3 της αυτοκρατορίας, με τον αδερφό του Constantius να δίνει μάχες μακριά στο περσικό μέτωπο.

Αποδεσμευμένος από την επιβολή του μεγάλου του αδερφού, ο Constans αρχίζει να δείχνει τον πραγματικό του εαυτό. Διψά για χρήμα και εξουσία, και αρχίζει να επιβάλλει σκληρούς φόρους στους γαιοκτήμονες και στους ναούς, ενώ εγκαθιδρύει ολοένα και σκληρότερους κυβερνήτες στις βόρειες χώρες.

Η πολιτική της πόλωσης με το θρησκευτικό κατεστημένο συμβαδίζει και με την χριστιανική πίστη στην οποία είχε γαλουχηθεί. Το 341, σε συνεννόηση με τον αδερφό του Constantius, περνάει ένα αυτοκρατορικό διάταγμα που απαγορεύει τις θυσίες των παγανιστών σε θρησκευτικές τελετές.

Αν η κοινωνία των θνητών συνταράσσεται από την μεγάλη αλλαγή, η Camarilla τρέμει συθέμελα. Οι magistrates των Lancea et Sanctum προτείνουν να συμμορφωθεί και η Camarilla με την διαταγή του αυτοκράτορα. Δεκάδες φωνές υποστηρίζουν κάθε πλευρά σε ένα πύρινο debate, με την βια να ξεσπά σε άφθονες περιπτώσεις όσο η διαδικασία συνεχίζεται για βδομάδες.

Μετά από τέσσερις βδομάδες διαβουλεύσεων, η σύγκλητος αποφασίζει πως δεν θα ακολουθήσει την προσταγή του Constans. Σε λιγότερο από δυο μήνες όμως το θέμα ξανανοίγει, όταν ο Invictus Julius Magnus αναρωτιέται ανοικτά εαν η Camarilla έχει το δικαίωμα να διαχωρίσει τη θέση της από την θέληση του Ρωμαίου Αυτοκράτορα. Όλες οι νομικές διαδικασίες της Camarilla παύουν για εννέα εβδομάδες, όσο όλοι οι νομοθέτες παρίστανται στο μνημειώδες debate που ακολουθεί.

Τα ανώτερα κλιμάκια της Λεγεώνας είναι έτοιμα να διασπαστούν, όσο κάποιοι equestrians ζητούν να κινηθούν μαζικά ενάντια του Cult of Augurs. O Praetor Norbanus μετα βίας καταφέρνει να κρατήσει τη στρατιά σε συνοχή μέχρι η σύγκλητος να βγάλει το τελικό πρόσταγμα: Η απόφαση του αυτοκράτορα Constans είναι νόμος για τους propinqui όπως και για τους θνητούς, και η παγανιστική θυσία απαγορεύεται στη Νεκρόπολη. Oι Vaticinators δεν θα διωχθούν για προηγούμενες θυσίες, αλλά κάθε λειτουργία που προϋποθέτει θυσία (όπως οι περισσότερες τελετές των Veneficia) είναι πλέον παράνομη.

Το Cult of Augurs μένει παράλυτο μετά απο αυτή την απόφαση, και οι λίγοι practicioners των Veneficia φεύγουν στην παρανομία.