Ο Appius Ferasius παίρνει τα ηνία του Cult of Augurs το 338 μετά την δολοφονία της Horatia Vera. Αντίθετα με την ενεργητικότητα που έδειχνε η προκάτοχός του, ο Ferasius ξεκινά την καριέρα του στο ύψιστο αξίωμα κρατώντας μια συντηρητική στάση λιγοστών αντιπαραθέσεων με την Senex.

Ο ίδιος ο Rex Sancrorum θεωρεί πως όντας ο γηραιότερος, είναι ο σοφότερος ανάμεσα στους Vaticinators πάνω σε ζητήματα πολιτικής. Πιστεύει πολύ στις προσωπικές καλές σχέσεις που έχει με αρκετούς Julii ενώ δεν θεωρεί άξιους διαλόγου τους αντιπροσώπους των κολλεγίων. Δυστυχώς για αυτόν, όταν ο αυτοκράτορας απαγορεύει την παγανιστική θυσία το 341μΧ, οι φίλοι των σαλονιών του Ferasius δεν είναι ικανοί να αναστρέψουν την απόφαση που απαγορεύει την θυσία στις τελετές του Veneficia. Ο γηραιός Julii έχει την άχαρη τιμή να είναι ο Rex Sancrorum της εποχής που το Cult of Augurs χάνει την ουσία του.

Τα χρόνια μετά την απαγόρευση, το Cult δεν είναι παρά ένα κέλυφος, μια σκιά του προηγούμενού του εαυτού. Η Flaviana Galla, που είχε παραγκωνιστεί επιμελώς τα πρώτα χρόνια της εξουσίας του Ferasius, θεωρείται πια ο μόνος πόλος πραγματικής αντίστασης από όσους Vaticinators θέλουν να αγωνιστούν. Ο Rex Sancrorum αντιμετωπίζει έντονη πίεση τόσο μέσα στο Cult όσο και στην γενικότερη πολιτική συγκυρία στην Camarilla και αντιδρά με πείσμα, ανίκανος να παραδεχθεί τα πολλαπλά λάθη πορείας.