Η μονομάχος Victrix από τα νησιά πέρα από το Τείχος του Αδριανού πρωτομπήκε αιχμάλωτη στην αρένα στα 16 της χρόνια. Έμαθε γρήγορα τους νόμους των αγώνων, και σύντομα έγινε φαβορί, γοητεύοντας με την εξωτική ομορφιά της και τη θανατηφόρα της αποτελεσματικότητα. 

Η Camarilla την ανέλαβε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Caracalla, το 214. Σύντομα απέκτησε μια αξιοζήλευτη θέση: διασκεδάζει τους Propinqui με τις πολεμικές της ικανότητες, εδραιώνει τη θέληση της Senex και βγάζει από τη μέση όσους δε σηκώνουν από λόγια, πάντα με αδρό αντάλλαγμα. 

Μέσα στον τρίτο αιώνα μΧ, η Victrix καθιερώνεται ως ένας ζωντανός θρύλος, το όνομά της γίνεται γνωστό σε όλη τη Ρωμαϊκή επικράτεια.

Στις αρχές του τέταρτου αιώνα η Victrix έχει πια κερδίσει πολλά πλούτη και ισχυρότατη επιρροή, γνωρίζοντας (και έχοντας εκτελέσει) πολλά από τα σκοτεινότερα μυστικά των ισχυρότερων βρικολάκων. Αν και έχει τον σεβασμό και το φόβο των άλλων, η Victrix ζει μοναχική, χωρίς συντρόφους στη μεγάλη νύχτα. 

Η σχέση της Victrix με τη Ρώμη είναι από θέση κατωτερότητας: οι Ρωμαίοι την εξανάγκασαν στην αρένα, μετά την πλήρωσαν για να τους διασκεδάσει, να εκπληρώσει τα βίτσια και τα πάθη τους - για τους Julii δεν είναι παρά ένα αντικείμενο. Σιγά σιγά, αυτή η απέχθεια για τη Ρώμη εξελίσσεται σε κάτι μεγαλύτερο, και είναι εκεί που τα Strix την προσεγγίζουν.

Οι κουκουβάγιες της εξιστορούν το παρελθόν τους και της υπόσχονται να την βοηθήσουν να εκδικηθεί την αιώνια πόλη, να την υποτάξει και να την ατιμώσει. Η σκέψη γεμίζει το κενό της ψυχής της μονομάχου, οι γλυκοί ψίθυροι της δίνουν ξανά σκοπό. Η Victrix τους παραδίδει Julii κρυφά, πέρα από τα αδιάκριτα μάτια, και αυτοί της δίνουν μυστικές γνώσεις, δύναμη, και είναι τα μάτια της στα σκοτεινά σοκάκια. 

Στα τέλη του αιώνα, όταν ο Θεοδόσιος επιβάλλει τον χριστιανικό μονοθεϊσμό και η Ρώμη ραγίζει από τον σεισμό, οι Traditores την πλησιάζουν. Ήρθε η ώρα να λάβεις αυτό που σου αρμόζει, της λένε. Χωρίς δεύτερη σκέψη, η Victrix οπλίζεται και ορμά μέσα στη νύχτα.