Χρονολογία:
399μΧ
Είμαστε στο 399. Οι στρατοί των Γότθων κατεβαίνουν την Via Flavinia με κατεύθυνση νότια - η Ρώμη είναι πια πολύ κοντά. Λίγα χιλιόμετρα έξω από την κύρια οδό, σε μια έπαυλη περιτριγυρισμένη από ροδακινιές, οι πρωτεργάτες της Nox γράφουν ένα ακόμη κεφάλαιο της ιστορίας των Kindred...
Το ηγετικό κλιμάκιο της Nox έχει συγκαλέσει όλα ανεξαιρέτως τα μέλη της οργάνωσης σε συγκέντρωση: η ώρα της εκδίκησης στη Ρώμη για την ύβρη που διέπραξε στους Θεούς είναι πια προ των πυλών. Η μάχη που θα δοθεί θα είναι σίγουρα σφοδρή, και όλοι πρέπει να συμπράξουν τα μέγιστα. Κάτι που βέβαια μόνο λίγοι γνωρίζουν, είναι πως η επερχόμενη μάχη δεν θα σφραγίσει μόνο την ιστορία της Ρώμης αλλά θα γράψει και τον επίλογο στους Julii.
Οικοδεσπότες από το Inner Circle της Nox είναι ο Avitus, o Illuminatus και η Περσεφόνη. Επίσης παρευρίσκονται ο Tarpeius και η Victrix, η οποία τον τελευταίο καιρό περνά ολοένα και περισσότερο καιρό με τους συνωμότες όσο πλησιάζουν στη Ρώμη.
Η Flaviana έχει κληθεί μερικές μέρες νωρίτερα από τους υπόλοιπους. Όταν καταφθάνει η Regina Sancrorum στην έπαυλη, την βλέπει όλη διακοσμημένη πένθιμα, με μακριά μαύρα banners να απλώνονται στα παράθυρα και εκατοντάδες κεριά να φωτίζουν τοποθετημένα σε βωμούς. Οι οικοδεσπότες ενημερώνουν την Flaviana για τη συνομωσία, εξηγώντας της τα πάντα για την ιστορία των Julii και την συμμαχία της Nox με τους Traditores. Ήρθε η ώρα των Julii, της εξιστορούν, και σε αυτή την συνεύρεση θα δοθεί το τέλος σε όλους τους συντρόφους τους στη Nox που ανήκουν στο αίμα του Aulus Julius Senex. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Η Regina καταλαβαίνει το βάρος της απόφασης και συναινεί, αναφέροντας πως είναι χαρούμενη πως δεν έπρεπε να έχει αυτή το βάρος μιας τόσο δύσκολης απόφασης. Δηλώνει πως εμπιστεύεται την σοφία του Avitus και θα ακολουθήσει την κρίση του, ενώ θα πρεσβεύσει στις απαραίτητες θρησκευτικές τελετές που θα συνοδεύσουν τους συντρόφους στις τελευταίες τους στιγμές.
Ο πρώτος των Julii που καταφθάνουν στην έπαυλη είναι ο Aprilius. Ο νεαρός οδηγείται στην εσωτερική αυλή, όπου έχουν παραταχθεί όλοι οι Vaticinators με τελετουργική φορεσιά. Οι ιερείς χωρίς να κωλυσιεργήσουν, εξιστορούν από την αρχή την ιστορία του Remus, του Julius και των Strix, φτάνοντας έως το σήμερα και την απελευθέρωση των Traditores. Ήρθε η ώρα να ξεπλυθεί η ατιμία του προπάτορα και παρότι ο ίδιος ο Aprilius δεν συμμετείχε στο έγκλημα, οφείλει να θανατωθεί ως μέρος της απόδοσης δικαιοσύνης.
Ο Aprilius βαθειά συγκλονισμένος προσπαθεί να τους μεταπείσει, εκλιπαρώντας τους να σταθούν στο πλάι του και όχι να πάρουν το μέρος μιας ξεχασμένης ιστορίας άλλων καιρών. Οι παρευρισκόμενοι του εξηγούν πως θα μείνει σαν μάρτυρας, και η θυσία του είναι σωστή και δίκαια. Ο Aprilius ανοίγει τα χέρια του όσο το αίμα κυλάει ρυάκι από τα μάτια του, όσο ο Illuminatus τον πλησιάζει και βυθίζει τα δόντια του στο λαιμό του. Με τους υπόλοιπους να ψέλνουν πένθιμα, ο Illuminatus εκτελεί ένα σκοτεινό diablerie, απομυζώντας κάθε σπιθαμή της ύπαρξης του Aprilius.
Στη συνέχεια καταφθάνει ο Octavius Magnus. Η τελετή επαναλαμβάνεται, ο Octavius όμως δεν είναι διατεθειμένος να παραδοθεί στους προαιώνιους μπαμπούλες της Ρώμης. Εξοργίζεται με την προδοσία όπως αυτός την βλέπει, στέλνοντας κατάρες στους παρευρισκόμενους και αποκυρήσσοντάς τους. Προσπαθεί να φύγει, αλλά μάταια: η Victrix και ο Tarpeius τον αιχμαλωτίζουν στιγμιαία και τον παραδίδουν στον Illuminatus, ο οποίος επιτελεί το αναγκαίο έργο του diablerie.
Ένας μετά τον άλλον, οι Julii της Nox έρχονται αντιμέτωποι και παραδίδονται στην μοίρα τους. Πέφτει ο Primus Julius Pamphilus, ο οποίος πρόσφερε καταφύγιο και πόρους στους ήρωες από την εποχή που ήταν ακόμη νέοι βρικόλακες στην λαμπρή Ρώμη. Υποκύπτει ο Vaius Palcus, ο ηθοποιός του Acroama που απαθανάτισε τους θεούς στα έργα του, η Ovidia, κόρη του Magnus, που τόσες πληροφορίες από τη Ρώμη τους είχε αποστείλλει, ο Nepos, απεσταλμένος στον Yorak που έφερε στην Nox την μαγεία των Koldun.
Φτάνει και η στιγμή του Antonius Gracchus. Όταν ακούει την εξιστόρηση των εγκλημάτων του Julius και το καταληκτικό αίτημα των νεο-απελευθερωμένων Traditores, ο Gracchus καταλαβαίνει την συνέχεια. Λέει πως έζησε μια πλήρη ζωή, μεστή από εμπειρίες, γνωρίζοντας πως κάποια μέρα θα ερχόταν αυτή η στιγμή, είναι προετοιμασμένος να πεθάνει. Ζητά μόνο να του επιτραπεί να δει την Ρώμη μια ακόμη φορά - και τότε οι συνωμότες του ανακοινώνουν πως υπάρχει ένα ακόμη κομμάτι της ιστορίας που του κράτησαν κρυφό. Οι Traditores θα αφήσουν έναν από τη γενιά των Julii ζωντανό, και η Nox διάλεξε τον Gracchus για αυτή τη θέση.
Ο scholar, εμφανώς συγκινημένος, αποδέχεται την τιμή, τασσόμενος στο πλευρό της οργάνωσης όπως έκανε από την αρχή. Πλέον δεν θα είναι παρατηρητής της ιστορίας αλλά κεφάλαιο αυτής, για όσο οι θεοί το θελήσουν.
Οι υπόλοιποι Julii της Nox (πέραν του Crispus που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή στο πλάι του Λεόντιου) περνούν ένας μετά τον άλλο το κατώφλι του κάτω κόσμου. Μετά από κάθε diablerie, το χρώμα του Illuminatus σκουραίνει: από το λευκό μαρμάρινο σκοτεινιάζει σταδιακά, και έως το τέλος της μακάβριας διαδικασίας είναι πλέον το σκούρο σταχτί του όνυχα. Η εμφάνισή του είναι έντονα εξωκόσμια, κάτι που όμως δεν δείχνει να ενδιαφέρει τον αποφασισμένο βρικόλακα.
