Η Πρώτη Σύγκρουση

Επιστρέφοντας στη Σαμοθράκη, η ηγετική ομάδα της Nox καταστρώνει τα σχέδια που θα της επιτρέψουν να εδραιωθεί στους Γότθους, προετοιμάζοντας την εκδίκηση από την αυτοκρατορία. Όσο οι ηγέτες της οργάνωσης θα οργανώσουν το νέο αρχηγείο στην Κροατία, ένα κλιμάκιο θα σταλεί στους Γότθους για να ζήσει μαζί τους και να προετοιμάσουν το έδαφος για την είσοδο του Λεόντιου στην ηγεσία των φυλών. Από τη Σαμοθράκη αναχωρούν τα παιδιά του Λυσίμαχου Φόβος και Δείμος, ενώ καλείται από τη Ροδόπη και η Donaris να ενωθεί μαζί τους στην πορεία προς το βορρά. 

Το ταξίδι είναι μακρύ, αλλά ο δρόμος είναι ανοικτός για την Nox - οι σύμμαχοι που έχουν εδραιώσει οι Δάσκαλοι τους δίνουν μέρη να κοιμηθούν και οδηγούς να τους συντροφέψουν στα μονοπάτια. Με τον καιρό, αφήνουν τα πολιτισμένα μέρη, μπαίνοντας σε ολοένα και πιο απόμακρες περιοχές, ώσπου φτάνουν στις όχθες του Δούναβη στις αρχές του Απρίλη. 

Στη νότια μεριά του ποταμού βρίσκεται ένα ρωμαϊκό οχυρό, περικλεισμένο από έναν ξύλινο τοίχο, με μια φρουρά εκατοντάδων ανδρών σε επιφυλακή. Στην αντίπερα όχθη, ένα χιλιόμετρο μετά την όχθη ξεκινά ο καταυλισμός των Γότθων. Εκατοντάδες μικρές φωτιές χάνονται στο βάθος μέσα στη νύχτα, μια ατέλειωτη μάζα ανθρώπων κοιμάται ήσυχα. Οι ήρωες περιπλανιούνται μέσα στο σκοτάδι, παρακάμπτοντας τους φρουρούς, ρουφώντας τις πρώτες εικόνες από τους γότθους και τον πολιτισμό τους - η αποστολή τους είναι να κάνουν αυτό το λαό το νέο τους σπίτι. 

Οι οδηγίες ήταν να ψάξουν για τον Blodwen, τον αντικαταστάτη του αρχηγού των Morrigans που ακολούθησε τους Δασκάλους της Nox στην αναζήτησή τους. Η φυλή των Thuringi έχει σαν σύμβολο το κόκκινο κοράκι - μόλις ο Φόβος αντικρύζει ένα τέτοιο banner να διακοσμεί μια σκηνή, ξέρουν πως έχουν καταφτάσει. Κατευθύνονται προς την μεγαλύτερη και καλύτερα φυλασσόμενη σκηνή, ζητώντας ακρόαση. Τραβούν την προσοχή χωρίς όμως να δείχνουν καμία εχθρικότητα, περιμένοντας οι αθάνατοι ανάμεσα στους Γότθους να πάρουν το μήνυμα. Πράγματι, λίγο αργότερα νοιώθουν την παρουσία του Beast - ένας σκοτεινός kindred διατάζει τους φρουρούς να μεταφέρουν τους νεοφερμένους σε μια σκηνή, από όπου τους φυγαδεύει λίγο έξω από τον καταυλισμό, στους χώρους των Morrigans, και τους παρουσιάζει στον Blodwen. 

Οι Morrigans τους υποδέχονται φιλικά - ο αρχηγός τους έφυγε ενθουσιασμένος στο ταξίδι μαζί με τους Δασκάλους της Nox, λέγοντας στη φυλή του πως οι οιωνοί είναι πολύ καλοί. Οι τρεις νεοφερμένοι θέλουν να προσφέρουν απλόχερα τις γνώσεις τους, να διδάξουν στους γότθους τους κινδύνους της αυτοκρατορίας και να τους ετοιμάσουν για την αναπόφευκτη σύγκρουση. Παράλληλα, θα μάθουν τη γλώσσα και τα έθιμα τους, βοηθώντας τους όπου μπορούν. 

Η κοινωνία των Γότθων είναι φυλετική - κάθε μια απο τις οκτώ φατρίες έχει έναν αρχηγό, με τον βασιλιά να κάθεται στην κεφαλή όλων των φυλών. Όταν ο βασιλιάς πεθάνει, το συμβούλιο των αρχηγών ορίζει τον πιο ικανό διάδοχο, με αποτέλεσμα το στέμμα να αλλάζει συχνά οικογένεια. Παράλληλα, στον κόσμο της νύχτας, οι kindred ζουν με τις φυλές που ανήκαν στη ζωή, διατηρώντας αποκλειστικά δικαιώματα feeding μέσα στη φατρία τους. Οι δύο γενεαλογίες, οι Morrigans και οι Moroi είναι ανάμεικτες σε όλες τις φατρίες. 

Ησυχία πριν τον τυφώνα

Μέσα στο μήνα καταφθάνει ο αγγελιοφόρος της Ρώμης με τις εντολές του αυτοκράτορα Valens: αποδέχεται να παραχωρήσει γη στους Γότθους με αντάλλαγμα φορολογία και την ετήσια αποστολή στρατευμάτων για να ενισχύσουν τις λεγεώνες του. Παραχωρείται όλη η νότια όχθη του Δούναβη για καλλιέργεια και οικισμούς για να μοιραστεί στις φυλές των Γότθων. 

Ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος, οι γότθοι κέρδισαν μια μεα γη για να ριζώσουν χωρίς να χυθεί αίμα. Αποδέχονται την πρόταση του αυτοκράτορα, μοιράζουν την κοιλάδα ανάμεσα στις φυλές και αρχίζουν να σηκώνουν τους οικισμούς τους και να σπέρνουν τα πρώτα χωράφια. 

Λίγο μετά τον πολιτικό συμβιβασμό καταφθάνουν και αντιπρόσωποι της Lancea Sanctum για να γνωρίσουν τους γότθους. Με την πίεση του Φόβου, ο Blodwen κρατά επιφυλακτική στάση απέναντί τους, κάνοντάς τους σαφές πως δεν είναι ευπρόσδεκτοι στη φατρία του. 

Στους μήνες που ακολουθούν, οι infiltrators της Nox μπαίνουν για τα καλά στην κοινωνία της νύχτας. Ο Φόβος έχει πάρει από κοντά τον Blodwen και τους άλλους αρχηγούς των βρικολάκων, μαθαίνοντας τους για την αυτοκρατορία και το παρελθόν της, μοιραζόμενος γνώση και τεχνογνωσία με τους καλύτερους συμμάχους. Φροντίζει να ενδυναμώνοντας τη θρησκευτική τους αφοσίωση όσο τους προειδοποιεί να είναι διστακτικοί απέναντι στους Ρωμαίους. Ο Δείμος έχει στήσει ένα εκπαιδευτήριο καβαλάρηδων, τους σταύλους γνωστούς ως Fera Stabulis, όπου ετοιμάζει την νέα γενιά ατρόμητων γότθων πολεμιστών. Η Donaris κυκλοφορεί ανάμεσα σε θνητούς και βρικόλακες, ανταμείβοντας τους πιστούς όσο σπέρνει εφιάλτες σε όσους παραστρατούν. 

Η Είσοδος του Λεόντιου

Πλεον τα πράγματα είναι έτοιμα για το δεύτερο στάδιο του σχεδίου: πρέπει να στηθεί ένα σχέδιο για τον ερχομό του Λεόντιου. Μετά από μακροσκελή σχέδια, καταστρώνεται η πλεκτάνη. Ο φύλαρχος των Thurvingi έχει έναν ανήλικο γιο πολύ κοντά στην ηλικία του Λεόντιου, με τον οποίο πολύ συχνά βγαίνουν για κυνήγι. Θα κανονιστεί μια ενέδρα "ρωμαίων", που θα σκοτώσουν τον γιο του βασιλιά, ενώ ο Λεόντιος που "εντελώς τυχαία" θα βρίσκεται εκεί, θα σώσει τον φύλαρχο την τελευταία στιγμή. 

Φεύγει το μήνυμα για τον Crispus, να στείλει τον Λεόντιο προς τα εδώ με σκοπό να βρίσκεται στην κορυφογραμμή που ονομάζεται η Ράχη του Δράκου στο θερινό ηλιοστάσιο. Στο μεταξύ, οι βρικόλακες στους Γότθους φροντίζουν να προετοιμάσουν κατάλληλα το έδαφος: σπέρνουν τραγούδια και θρύλους για τον σημαδεμένο που θα τους φέρει στη δόξα, γεμίζουν τα όνειρα του φύλαρχου με εικόνες από τη Ράχη του Δράκου και προετοιμάζουν τα τελικά στάδια της πλεκτάνης. 

Το βράδι του ηλιοστασίου, ο φύλαρχος με τον γιό του και μια ομάδα κυνηγών βρίσκονται ήδη στην Ράχη του Δράκου, ακολουθώντας φήμες για επικίνδυνα ζώα που κατασπαράζουν κόσμο.Ο Φόβος με τον Δείμο ντυμένοι λεγεωνάριοι τους παρακολουθούν από απόσταση, ώσπου η Donaris αντικρύζει τον Λεόντιο να πλησιάζει από το μονοπάτι. Τότε γίνεται η επίθεση: ο Φόβος με τον Δείμο σκοτώνουν τους φρουρούς και τον γιό του φύλαρχου, ενώ τραυματίζουν τον τελευταίο σοβαρά, δίνοντας του μια γεύση του κινδύνου του θανάτου. Ο Λεόντιος καταφθάνει τη σωστή στιγμή, και πολεμά τους "λεγεωνάριους", νικώντας τους ηρωικά. Όσο παριστάνουν τα πτώματα, οι βρικόλακες βλέπουν το φύλαρχο να θρηνεί το γιο του και στη συνέχεια να αγκαλιάζει τον Λεόντιο που του έσωσε τη ζωή. Επιστρέφουν μαζι στον καταυλισμό, και η εποχή του Λεόντιου στους Γότθους ξεκινά.

Ο βαρύς χειμώνας

Τα πρώτα χιόνια πέφτουν τον Σεπτέμβρη, και οι πλημμύρες και κατακλυσμοί που ακολουθούν δεν επιτρέπουν την αποθήκευση αρκετών τροφίμων. Μέχρι το Γενάρη έχουν εξαντληθεί πια όλα τα αποθέματα, ενώ οι πανύψηλες τιμές που ζητούν οι ρωμαίοι έμποροι για τα τρόφιμα είναι απλησίαστες. 

Μέσα στην απελπισία τους, κάποιοι από τους γότθους αρχίζουν να ανταλλάζουν γυναικόπαιδα που θα πουληθούν στα σκλαβοπάζαρα έναντι κρέατος από σκύλο - άλλοι, αρνούμενοι τον εξευτελισμό, αρχίζουν να σκέφτονται ένοπλες δράσεις. Οι βρικόλακες τους υπενθυμίζουν πως η Ρώμη είναι διπλοπρόσωπη, ψάχνει ευκαιρία να τους εκμεταλλευτεί. 

Στα τέλη του χειμώνα, ο ύπαρχος της Αδριανούπολης προσκαλεί τους αρχηγούς αρκετών φυλών των γότθων -μεταξύ των οποίων προσκαλούνται όλοι οι αντιφρονούντες- στο φρούριό του για να λύσουν το ζήτημα της τροφής. Παράλληλα, ο επίσκοπος των βρικολάκων καλεί τους αρχηγούς των Morrigans και των Moroi για μια σκοτεινή συζήτηση στο ίδιο φρούριο. Στο καραβάνι που κατεβαίνει, βρίσκονται όλοι οι ήρωές μας, όπως και ο Λεόντιος με τον φύλαρχο των Thurvingi και όλη η κορυφή της γότθικης ιεραρχίας. 

Οι προθέσεις των ρωμαίων και των Propinqui είναι σαφείς: η συνάντηση ήταν μια ενέδρα θανάτου. Λεγεωνάριοι και Virgatore σπέρνουν ατσάλι και φωτιά στους γότθους, θέλοντας να αποκεφαλίσουν την απειλή σε ένα βράδι. Ο θάνατος παίρνει πολλούς - σκοτώνονται όλοι οι φύλαρχοι των ανθρώπων, αν και ο Λεόντιος με λίγους άλλους ακόλουθους ξεφεύγουν ζωντανοί. Ο Φόβος με τον Δείμο επίσης διαφεύγουν του θανάτου, αλλά ο Blodwen δεν είναι τόσο τυχερός. 

Επιστρέφοντας στους Γότθους, ο Λεόντιος ανακοινώνει την προδοσία και τα αίματα ανάβουν. Αυτή η ατίμωση θα ξεπλυθεί με αίμα. Η εξέγερση ξεκινά. 

Εξέγερση

Ο Φόβος ορίζεται από τους Morrigans ως ο τακτικός ηγέτης τους στην αντιπαράθεση που θα ακολουθήσει. Χωρίς να χάσει χρόνο, καλεί τους αρχηγούς όλων των γότθων kindred σε συμβούλιο για να ενωθούν. Η μάχη δεν μπορεί να κερδηθεί αν δεν είναι όλοι ενωμένοι σα μια γροθιά, πρέπει να βγει ένας στο προσκήνιο που θα συντονίσει τους πάντες. Ο Φόβος προτείνει να στείλει η κάθε φυλή το πρωτοπαλίκαρό της σε ένα τουρνουά αξίας - η φυλή που θα αναδείξει τον νικητή θα συντονίσει τους βρικόλακες ώσπου να τελειώσει ο πόλεμος. Τα λόγια του Φόβου πείθουν τους ηγέτες της νύχτας, οι οποίοι κάνουν το τουρνουά ανακηρύσσοντας τον Vuldreth των Zaphari πολέμαρχο.

Τα χρόνια που ακολουθούν είναι εντυπωσιακά. Οι γότθοι ξεχύνονται στα βαλκάνια, χτυπώντας τα φυλάκια των Ρωμαίων από παντού. Ρημάζουν τα χωριά και αναγκάζουν τις περιπόλους να ταμπουρωθούν στα φυλάκιά τους. Οι νίκες ακολουθούν η μια την άλλη, όσο ο αυτοκράτορας πολεμά στη μακρινή Συρία.

Ο Λεόντιος ενηλικιώνεται μέσα στους Γότθους, έχοντας χύσει άφθονο αίμα ρωμαίων στα πεδία των μαχών. Οι στρατηγικές του ικανότητες μαζί με τις γνώσεις του για τη Ρωμαϊκή πολεμική μηχανή του φέρνουν πολλές επιτυχίες, ενώ οι βρικόλακες που τον συνοδεύουν μέσα από τις σκιές κρατούν μακριά κάθε δυνητικό κίνδυνο. Σιγά σιγά, η φήμη του αρχίζει να εξαπλώνεται. 

Η Μάχη της Αδριανούπολης

Όταν πια όλα τα Βαλκάνια έχουν παραδοθεί στην ανομία, ο αυτοκράτορας αποφασίζει να δώσει μια απάντηση στο ζήτημα των Γότθων. Αποσύρει τον αυτοκρατορικό στρατό από το ανατολικό μέτωπο και τον στρέφει προς τα βαλκάνια. Μαζί με τους λεγεωνάριους, έρχονται οι πληροφορίες, θα βρίσκεται και ένα τάγμα της Legio Mortuum, να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Camarilla. 

Οι βρικόλακες της Nox ρίχνουν όλες τους τις δυνάμεις στη μάχη, ακολουθώντας τους δεκάδες χιλιάδες άνδρες των Γότθων στην πορεία τους προς το battlefield. Από την απέναντι, δεκάδες λεγεώνες με τον αυτοκράτορα Valens στην κεφαλή, κατευθύνονται να πνίξουν στο αίμα τους εξεγερμένους. Οι δυο στρατοί ανταμώνουν λίγο έξω από την Αδριανούπολη. 

Οι λεγεώνες του Valens έχουν σαφή αριθμητική υπεροχή και υπεροπλία. Οι γότθοι βασίζονται στην ταχύτητα του πολυάριθμοι ιππικού τους, όμοιου του οποίου δεν έχουν ξαναπολεμήσει οι λεγεωνάριοι. Η μάχη ξεκινά νωρίς, πριν οι ρωμαίοι προλάβουν να αναπτυχθούν πλήρως - υπεραισιόδοξοι διοικητές αρχίζουν μόνοι τους τις αψιμαχίες, θεωρώντας πως η μάχη είναι ήδη ληγμένη υπέρ τους. Έτσι, όταν το ιππικό των γότθων κάνει την ξαφνική εμφάνισή του από τα πλάγια, οι άμυνα είναι τρύπια. Τα άλογα ρημάζουν τις λεγεώνες αποσυντονίζοντας τον στρατό της αυτοκρατορίας, και οι Γότθοι πολεμιστές εισέρχονται στη μάχη ενάντια σε πανικόβλητες λεγεώνες που ξαφνικά βλέπουν να αλλάζει η ευφορία τους σε απελπισία. 

Μέσα σε λίγες ώρες, ο αυτοκράτορας Valens πέφτει νεκρός στη μάχη. Οι λεγεώνες έχουν υποστεί πανωλεθρία. Οι επιζώντες τρέπονται σε φυγή, αλλά η Ρώμη έχει υποστεί μια σαφή ήττα! Νέος αυτοκράτορας χρίζεται ο Θεοδόσιος, ο οποίος συνθηκολογεί άμεσα με τους Γότθους. Τους παραχωρεί όλα τα εδάφη των Βαλκανίων, δίνοντάς τους παράλληλα και foederati status - οι γότθοι θα είναι ισότιμοι πολίτες με τους Ρωμαίους. Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η αυτοκρατορία αναγκάζεται να δεχτεί με τέτοιους όρους έναν ξένο λαό μέσα στα σύνορά της, σε απόσταση μάλιστα αναπνοής από την πρωτεύουσα στην Κωνσταντινούπολη. Οι Γότθοι έχουν κερδίσει μια πλούσια γη με τους καλύτερους όρους. Στρατιωτικά, θα πάρει πολλά χρόνια πριν καταφέρει ο αυτοκράτορας να αποκαταστήσει τις απώλειες από την μάχη στην Αδριανούπολη. Είναι καιρός για χτίσιμο, επέκταση και ετοιμασίες.